Page 1 - ดาวเทียมอุตุนิยมวิทยา

ดาวเทียมอุตุนิยมวิทยา

(Meteorological Satellite)

1. ดาวเทียมอุตุนิยมวิทยาแบ่งออกเป็นสองชนิด (ตามลักษณะการโคจร) คือ

1. ชนิดโคจรผ่านใกล้ขั้วโลก (Polar Orbiter)
2. ชนิดโคจรประจ าที่ (Equator Orbiter)

ทั้งสองชนิดติดตั้ง เครื่องมือตรวจวัดปริมาณพลังงานรังสี (Sensor) ในช่วงคลื่น Visible และ Infrared
1.1 ดาวเทียมอุตุนิยมวิทยาชนิดโคจรผ่านใกล้ขั้วโลก Polar Orbiter) ต าแหน่งของดาวเทียมอยู่สูงจากพื้น
(
โลกประมาณ 800 - 1,400 กม. (400 - 800 ไมล์ทะเล) ครอบคลุมพื้นที่ทั่วโลก โดยมีความคมชัดมากเพราะโคจร

อยู่ในระดับต่่า ให้ภาพได้เพียงวันละ 2 ภาพ (12 ชม. ต่อ 1 ภาพ) จึงไม่เหมาะในการติดตามความเป็นไปของสภาพ
อากาศ ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา

รูปที่ 1 ดาวเทียมอุตุนิยมวิทยาชนิดโคจรผ่านใกล้ขั้วโลก

ดาวเทียมอุตุนิยมวิทยาชนิดโคจรผ่านใกล้ขั้วโลก ได้แก่ดาวเทียมในชุด TIROS, TOS, ESSA, ITOS,

NOAA, NIMBUS, DMSP วิถีโคจรจะผ่านไปใกล้ขั้วโลกทั้งสองในทุกรอบการโคจร คือ โคจรในแนวเหนือ - ใต้

ขณะที่โลกหมุนรอบตัวเองในแนวตะวันออก- ตะวันตก ในรอบ 24 ชั่วโมงดาวเทียมจะผ่านต าบลหนึ่งๆ รวม 2 ครั้ง
เช่น ดาวเทียม NOAA ผ่านประเทศไทยตอนบนเมื่อ 0900 จะกลับมาโคจรผ่านประเทศไทยอีกครั้งในเวลา 2100

ดาวเทียมชนิดนี้มีชื่อเรียกอีกอย่างว่า "ดาวเทียมชนิดโคจรพร้อมดวงอาทิตย์ " (Sun synchronous Satellite)

1.2 ดาวเทียมอุตุนิยมวิทยาชนิดโคจรประจ่าที่ (Equator Orbiter) ต าแหน่งของดาวเทียมอยู่สูงจาก
พื้นโลกประมาณ 35,000 กม. (19,318 ไมล์ทะเล) ครอบคลุมพื้นที่ที่ต้องการอย่างต่อเนื่องสม่ าเสมอ ซึ่ง

เหมาะส่าหรับติดตามความเป็นไปของสภาพอากาศรุนแรงต่าง ๆ เช่น พายุหมุนเขตร้อน , แนวพายุฟ้าคะนอง

ฯลฯ สามารถให้ภาพได้ทุกๆ 30 นาที (และสามารถใช้สัญญาณบังคับให้ส่งทุกๆ 15 นาทีได้) พื้นที่ที่อยู่ตั้งแต่ละติจูด
60 องศา ไปทางขั้วโลก (ทั้งเหนือและใต้) ที่ปรากฏในภาพดาวเทียมอุตุนิยมวิทยาภาพที่ได้รับมีความคมชัดลดลง

(เป็นผลจากมุมกล้อง) ยากต่อการแปลความ