Page 15 - สภาพอากาศในอวกาศ

14

รูปที่ 16 อนุภาคพลังงานสูงโปรตรอน (แสดงระดับความแตกต่างของอนุภาคพลังงานสูง 3 ระดับ)

3.3 การปลดปล่อยก้อนมวลจากโคโรนา (Coronal mass ejection : CME)
สนามแม่เหล็กที่ซับซ้อนในชั้นโคโรนาของดวงอาทิตย์เหล่านั้นบางครั้งอาจจัดเรียงตัวใหม่ และอาจทำ
ให้เกิดการปลดปล่อยกลุ่มของพลาสมาสู่อวกาศ เรียกว่า การปลดปล่อยก้อนมวลจากโคโรนา (Coronal mass

ejection : CME) รูปที่ 17 แสดงการปลดปล่อยก้อนมวลจากโคโรนาเหนือแผ่นทรงกลมที่ปิดบังแสงสว่างจ้า
ของดวงอาทิตย์ (ตำแหน่งของดวงอาทิตย์แสดงโดยวงกลมสีขาว) ส่วนการปลดปล่อยก้อนมวลจากโคโรนาที่มี
แสงสีอ่อนกว่าปรากฏในบริเวณด้านล่างทางด้านซ้ายของระบบ การปลดปล่อยก้อนมวลเกิดจากการกระตุ้น

จากการลุกจ้าของดวงอาทิตย์ แต่บางครั้งไม่จำเป็น ซึ่งถูกปลดปล่อยเข้าสู่ลมสุริยะ (Solar Wind) โดยมี
คุณลักษณะของแนวความไม่ต่อเนื่องกันของหนาแน่น ความเร็ว อุณหภูมิและสนามแม่เหล็ก เช่นเดียวกับแนว
ความไม่ต่อเนื่องที่เกิดขึ้นในสนามแม่เหล็กระหว่างดวงดาวดังแสดงในรูปที่ 18 (พร้อมกับแนวที่ไม่ต่อเนื่อง
อื่น ๆ) แนวที่ไม่ต่อเนื่องดังกล่าวมีทิศทางการแพร่กระจายออกไปจากดวงอาทิตย์ และถ้าแนวที่แพร่กระจาย
ออกกมามีแนวเคลื่อนตัวเข้าหาโลกก็จะปะทะกับสนามแม่เหล็กโลกและสิ่งที่สำคัญอย่างหนึ่งที่จะเกิดตามมา

คือผลกระทบต่อระบบเทคโนโลยี
การปลดปล่อยก้อนมวลจากโคโรนาสามารถปะทุจากดวงอาทิตย์นับเป็นเวลาหลายสิบนาทีถึงหลาย
ชั่วโมง อย่างไรก็ตามจะใช้เวลาสองวันหรือมากกว่าที่ผลกระทบจากลมสุริยะนี้จะปรากฏที่โลกเราอย่างเต็มที่