Page 20 - สภาพอากาศในอวกาศ
P. 20

19


               อัตราเร่งให้กับอิเล็กตรอนกลายเป็นอิเล็กตรอนพลังงานสูง สำหรับแถบที่สองเรียกว่าแถบรังสีแวนแอลเลน
               ชั้นใน (Inner Belt) (บริเวณด้านล่างจะมีปฏิสัมพันธ์กับส่วนบนของบรรยากาศของโลก) ประกอบไปด้วย

               อนุภาคพลังงานสูงเช่นเดียวกัน แต่แหล่งที่มาเป็นที่น่าสนใจอย่างมาก โดยขณะที่รังสีคอสมิกตกลงสู่โลกใน
               ลักษณะคล้ายกับฝนซู่ (Shower of cosmic rays) ซึ่งมาทุกทิศทางและชนกับโมเลกุลของบรรยากาศเกิดการ
                                                                                                       ่
               แตกตัวของนิวเคลียสอะตอม อนุภาคของโปรตรอนที่เกิดจากชนกันถูกปลดปล่อยให้เป็นอิสระและเคลื่อนทีไป
                                                               ี่
               ตามแนวของเส้นแรงแม่เหล็กไปสู่อวกาศและเป็นอนุภาคทอาศัยอยู่ในแถบรังสีแวนแอลเลนชั้นใน

























                                   รูปที่ 23 แถบรังสีแวนแอลเลน (Van Allen Radiation Belts)


                   3.7 วงรอบการหมุนรอบตัวเองของดวงอาทิตย์ในรอบ 27 วัน (The 27 days Solar Rotation Cycle)
                       หากมองจากโลกที่กำลังโคจรรอบดวงอาทิตย์ในทิศทางเดียวกับการหมุนรอบตัวเองของดวงอาทิตย์
               จะพบว่าบริเวณศูนย์สูตรของดวงอาทิตย์ใช้เวลาหมุนรอบตัวเองเท่ากับ 27 วันเวลาในโลก ในขณะที่ละติจูดที่

               สูงกว่าจะใช้เวลานานกว่า ดังนั้นลักษณะต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นบนดวงอาทิตย์มีแนวโน้มที่จะปรากฏในช่วงระยะเวลา
               27 วัน
                       ตัวอย่างเช่น บริเวณที่มีกิจกรรมที่เกิดขึ้นใกล้กับขอบด้านข้างของดวงอาทิตย์จะใช้เวลาในการเคลื่อนที่
               ออกไปประมาณสองสัปดาห์จนไม่สามารถสังเกตเห็นได้ และหากปรากฏการณ์ดังกล่าวยังคงอยู่จะปรากฏให้

               เห็นอีกครั้งในสองสัปดาห์ถัดมา
                       อนุภาคความเร็วสูงในกระแสลมสุริยะที่เกิดจากโคโรนาโฮลส์เป็นปรากฏการณ์อีกอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้น
               ในลักษณะที่กล่าวมาแล้วข้างต้น

                   3.8 วัฏจักรกิจกรรมดวงอาทิตย์ในวงรอบ 11 ปี (The 11-year Solar Activity Cycle)
                       บริเวณที่เกิดกิจกรรมบนดวงอาทิตย์ เช่น จุดมืด (Sunspots) การลุกจ้า (Flares) และ การปลดปล่อย

               ก้อนมวลจากโคโรนา ปรากฏการณ์ต่าง ๆ เหล่านี้จะเกิดเป็นวัฏจักรในวงรอบประมาณ 11 ปี ซึ่งเรา
               สังเกตเห็นวัฏจักรดังกล่าวมาแล้วเป็นเวลานานนับทศวรรษ (รูปที่ 24) ในระหว่างช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่
               17 กิจกรรมต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นขาดหายไปหรือแตกต่างไปจากค่าปกติมาก เช่นการเกิดจุดมืด ซึ่งเรียกว่าช่วงต่ำสุด
               มอนเดอร์ (Maunder Minimum)

                       ในช่วงที่เกิดกิจกรรมบนดวงอาทิตย์ต่ำสุด (Solar minimum) ปรากฏให้เห็นในช่วงเริ่มต้นของวัฎจักร
               กิจกรรมโดยจะเกิดจุดมืดขึ้นเพียงเล็กน้อย (ถ้ามี) การลุกจ้าของดวงอาทิตย์ (Solar flares) เกิดขึ้นค่อนข้าง
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25