Page 50 - สภาพอากาศที่เป็นอันตรายต่อการบิน
P. 50

๕๐



                                        ๕.๓.๓ การเกิดน้ าแข็งในแนวปะทะอากาศปิด แนวปะทะอากาศชนิดนี้มัก
                  ประกอบด้วยเมฆแผ่นและเมฆก้อนปนกัน ท าให้บริเวณที่จะเกิดน้ าแข็งแผ่เป็นบริเวณกว้าง ย่านที่เกิดน้ าแข็ง
                                                            ุ
                  เกาะเครื่องบินมีความหนาประมาณ ๒๐,๐๐๐   ฟต   ชนิดของน้ าแข็งจะเป็นทั้งน้ าแข็งใส, น้ าแข็งขุ่น และทั้ง
                  สองชนิดปนกัน ถ้าอากาศมีการทรงตัวไม่ดี (Unstable) การเกิดน้ าแข็งจะรุนแรงมาก ในรูปที่แสดงไว้นั้น

                                      ้
                                                                                                       ึ
                  อากาศบริเวณที่เกิดน้ าฟาแข็ง (Freezing precipitation Area) จะครอบคลุมบริเวณกว้างมาก ดังนั้นพงระลึก
                  เสมอว่า เมื่อหยดน้ าตกลงมาจากบริเวณเบื้องบนที่มีอณหภูมิสูงกว่า จะท าให้เกิดน้ าแข็งเกาะเครื่องบินที่เป็น
                                                               ุ
                  อันตรายมากที่สุด ชนิดของน้ าแข็งโดยสัมพันธ์กับอุณหภูมิมีดังนี้
                                            น้ าแข็งใส  ๐ ถึง - ๑๐ องศาเซลเซียส

                                            น้ าแข็งใสผสมน้ าแข็งขุ่น - ๑๐ ถึง - ๑๕ องศาเซลเซียส
                                        น้ าแข็งขุ่น - ๑๕ ถึง - ๒๐ องศาเซลเซียส หรือต่ ากว่า























                                                           รูปที่ ๖-๗
                                        ข้อสังเกต เครื่องบินไอพ่นจะไม่เกดน้ าแข็งเกาะในขณะบินเพราะว่าระดับที่เครื่องบิน
                                                                   ิ
                  ไอพนบินนั้นจะบินเหนือบริเวณที่เกิดน้ าแข็งหรือระหว่าง  ๐  ถึง - ๒๐ องศาเซลเซียส การเกิดน้ าแข็งจะเกิด
                     ่
                  ระหว่างการไต่ขึ้นและร่อนลงเท่านั้น
                                ๕.๔  การเกิดน้ าแข็งในมวลอากาศ (Air-mass Icing) มวลอากาศที่มีการทรงตัวดี (Stable)
                  มักจะมีเมฆสเตรตัส (Stratus) ซึ่งจะช่วยขยายบริเวณเกิดน้ าแข็งให้กว้างออกไป เมฆชนิดนี้จะเป็นเมฆที่ท าให้

                  เกิดน้ าแข็งได้อย่างรุนแรง   ถ้าหากนักบินไม่เตรียมการป้องกันหรือเปลี่ยนระยะสูงหลีกเลี่ยงเสียก่อน  เมฆแผ่น
                                                  ุ
                  โดยทั่วไปนั้นมักหนาไม่เกิน ๓,๐๐๐ ฟต แต่อาจเกิดซ้อนและติดต่อกันหลายระดับจนท าให้มองดูแล้วหนากว่า
                                                                                 ุ
                  นั้น ในกรณีนี้ย่านที่เกิดน้ าแข็งมักจะมีความหนามากที่สุดไม่เกิน ๖,๐๐๐ ฟต ฉะนั้นนักบินควรคาดว่าจะเกิด
                  น้ าแข็งขุ่นในเมฆแผ่นเมื่ออุณหภูมิของอากาศต่ ากว่า ๐ องศาเซลเซียส  ไว้เสมอ

                                ๕.๕ ฤดูกาล น้ าแข็งเกาะเครื่องบินเกิดขึ้นได้ทุกฤดูกาล แต่ส่วนมากเกิดในฤดูหนาวโดยเฉพาะ
                  ประเทศในเขตอบอน ซึ่งมีระดับเยือกแข็งในฤดูหนาวอยู่ต่ ากว่าฤดูร้อน ประเทศที่อยู่ในเขตละติจูดสูง
                                   ุ่
                  เช่น แคนาดาหรืออลาสก้าแล้ว   จะเกิดน้ าแข็งเกาะเครื่องบินได้รุนแรงมากที่สุดในฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง

                  ในฤดูหนาวบริเวณแถบขั้วโลกอากาศจะเย็นเกินไปจนมีความชื้นไม่มากพอที่จะท าให้เกิดสภาวะน้ าแข็งเกาะ
                  เครื่องบิน และระบบเมฆส่วนใหญ่ก็จะเป็นเมฆแผ่นที่ประกอบด้วยผลึกน้ าแข็งเสียส่วนมาก
   45   46   47   48   49   50   51