Page 48 - สภาพอากาศที่เป็นอันตรายต่อการบิน
P. 48

๔๘



                         ๕. สภาพอากาศที่เอื้ออ านวยให้เกิดน้ าแข็งเกาะเครื่องบิน
                                                                                                   ุ
                         บริเวณที่มีโอกาสเกิดน้ าแข็งเกาะเครื่องบิน ในบรรยากาศโลกแล้วส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับอณหภูมิและ
                  ลักษณะของเมฆ ซึ่งแปรเปลี่ยนได้ตามระยะสูง, สถานที่, สภาพอากาศ, ฤดูกาลและภูมิประเทศ
                                      ุ
                                ๕.๑ อณหภูมิ โดยทั่วไปน้ าแข็งเกาะเครื่องบินจะถูกจ ากัดไว้ในชั้นบรรยากาศระหว่าง ๐ ถึง -
                  ๔๐ องศาเซลเซียส  แต่อย่างไรก็ตามก็มีรายงานว่าเกิดน้ าแข็งในบริเวณที่ต่ ากว่า ๐ องศาเซลเซียสในส่วนบน
                                              ุ
                                                                                                  ุ
                  ของเมฆฝนฟาคะนอง  ที่บริเวณอณหภูมิ ๐ ถึง - ๑๐ องศาเซลเซียสมักเกิดน้ าแข็งใส ที่บริเวณอณหภูมิ - ๑๐
                             ้
                  ถึง - ๑๕ องศาเซลเซียส จะเกิดทั้งน้ าแข็งขุ่นและใสผสมกัน ที่บริเวณอณหภูมิ - ๑๕ ถึง - ๒๐ องศาเซลเซียส
                                                                             ุ
                  หรือต่ ากว่า จะเกิดน้ าแข็งชนิดขุ่น
                                ๕.๒ เมฆ
                                เมฆออลโตคิวมูลัส (Altocumulus) ประกอบด้วยเม็ดละอองน้ าอยู่เพยงเล็กน้อย  บางครั้ง
                                                                                           ี
                  อาจมีผลึกน้ าแขงรวมอยู่ด้วย น้ าแข็งอาจก่อตัวจับเกาะเครื่องบินในลักษณะที่เป็นแผ่นและชั้นบางๆ  ที่ผิวล าตัว
                               ็
                  หรือปีก และจะรุนแรงกว่า หากผิวเครื่องบินมีสัณฐานที่โค้งมน

                                เมฆออลโตสเตรตัส (Altostratus) น้ าแข็งอาจเกาะเครื่องบินได้ในลักษณะที่ต่างกัน ขึ้นอยู่กับ
                  ส่วนของเครื่องบินที่ปะทะกับกระแสอากาศ และต าแหน่งของเครื่องบินที่สัมพันธ์กับระดับเยือกแขง รวมทั้งเม็ด
                                                                                                  ็
                  ละอองน้ า (ไม่จ าเป็นต้องเย็นจัด) เม็ดฝน ผลึกน้ าแข็ง ผลึกหิมะ ลักษณะน้ าแข็งที่ก่อตัวเช่นนี้จะค่อนข้างเบา

                  บาง
                                เมฆสเตรโตคิวมูลัส (Stratrocumulus) ประกอบไปด้วยเม็ดละอองน้ าขนาดเล็กซึ่งมีปริมาณ
                  น้อย ความหนาของเมฆนี้มักไม่เกิน ๑ กิโลเมตร ดังนั้นจึงง่ายต่อการน าเครื่องบินไต่ขึ้นไปในระดับที่สูงกว่า
                  สภาพน้ าแข็งเกาะเครื่องบินในเมฆนี้ไม่ค่อยรุนแรง  หากไม่ได้บินอยู่ในเมฆเป็นเวลานาน
                                เมฆที่เกิดจากการพาความร้อน  (Convective cloud)  น้ าแข็งอาจเกาะเครื่องบินอย่าง

                                                                                            ิ่
                  รุนแรง  หากอยู่ในเมฆคิวมูลัส (Cumulus) ที่มีขนาดใหญ่หรือเมฆคิวมูโลนิมบัส การเพมระยะสูงอาจไม่ลด
                                                              ุ
                                       ี่
                  ความรุนแรงของน้ าแข็งทเกิดอยู่ นอกจากในย่านที่มีอณหภูมิของอากาศระหว่าง - ๒๐ ถึง - ๔๐ องศาเซลเซียส
                  สภาพน้ าเข็งเกาะเครื่องบินจะลดความรุนแรงลง เนื่องจากในระดับนี้หยดน้ าอยู่ในสภาพของผลึกน้ าแข็ง แต่เคย
                                                             ุ
                  มีบางครั้งที่น้ าแข็งจะก่อตัวคงความรุนแรงต่อไปจนอณหภูมิลดลงถึง - ๔๐ องศาเซลเซียส
                                เมฆเซอร์รัส (Cirrus) น้ าแข็งเกาะเครื่องบินจะเกิดขึ้นได้ยากในเมฆเซอร์รัส แม้ว่าเมฆนี้
                  บางครั้งจะยังมีละอองน้ าประกอบอยู่บ้าง ภายในเมฆเซอร์รัสหนาทึบบนยอดของเมฆคิวมูโลนิมบัสที่กระแส
                  อากาศไหลขึ้นพัดพาเอาละอองน้ าขึ้นไปถึง นั้น อาจเกิดน้ าแข็งเกาะเครื่องบินได้บ้างเล็กน้อย

                                ๕.๓ การเกิดน้ าแข็งในแนวปะทะอากาศ  (Frontal Icing) การเกิดน้ าแข็งเกาะเครื่องบินส่วน
                  ใหญ่ที่ได้รับรายงาน มักเกิดบริเวณใกล้กับแนวปะทะอากาศ นักบินจึงควรระวังเมื่อบินผ่านแนวปะทะอากาศ
                                                                                          ้
                                        ๕.๓.๑ การเกิดน้ าแข็งในแนวปะทะอากาศเย็นและแนวพายุฟาคะนอง โดยทั่ว ๆ ไป
                  แล้ว ย่านที่เกิดน้ าแข็งจะเป็นบริเวณแคบ ๆ ซึ่งส่วนมากเกิดร่วมกับเมฆก้อน ย่านการเกิดน้ าแข็งจะมีความหนา

                  ประมาณ ๑๐,๐๐๐ ฟต ชนิดน้ าแข็งส่วนมากเป็นน้ าแข็งใส การเกิดน้ าแข็งรุนแรงมากเมื่ออากาศอนนั้นมีการ
                                    ุ
                                                                                                    ุ่
                  ทรงตัวไม่ดี จากรูปที่ ๖-๕ จะเห็นว่าย่านที่เป็นน้ าแข็งจะแผ่กว้างออกไปประมาณ ๑๐๐ ไมล์ และสูงจากผิวพน
                                                                                                           ื้
                  ประมาณ ๑๐,๐๐๐ ฟุต
                                        ชนิดของน้ าแข็งที่เกิดขึ้นมีลักษณะต่าง ๆ  กันดังนี้  น้ าแข็งใสเกิดขึ้นระหว่าง

                   ุ
                  อณหภูมิ  ๐  ถึง - ๑๐ องศาเซลเซียส น้ าแข็งใสผสมน้ าแข็งขุ่นจะอยู่ระหว่าง - ๑๐ ถึง - ๑๕  องศาเซลเซียส
                  น้ าแข็งขุ่นจะอยู่ระหว่าง  - ๑๐  ถึง - ๒๐ องศาเซลเซียส อย่างไรก็ตามการเกิดน้ าแข็งทุกชนิดอาจเกิดขึ้นเมื่อ
                   ุ
                  อณหภูมิเย็นกว่าที่กล่าวมาแล้วได้  เช่นเกิดน้ าแข็งใสที่ - ๒๕ องศาเซลเซียส และน้ าแข็งขุ่นที่ - ๔๐ องศา
                  เซลเซียส
   43   44   45   46   47   48   49   50   51