Page 10 - สภาพอากาศที่เป็นอันตรายต่อการบิน
P. 10
๑๐
รูปที่ ๑-๖
เมฆม้วน (Roll Cloud) (รูปที่ ๑-๖) ที่พบบริเวณขอบหน้าของพายุ เป็นสิ่งบ่งชี้การเกิดกระแส
อากาศปั่นป่วน ซึ่งจะเห็นได้อย่างชัดเจนในพายุฟ้าคะนอง ที่เกิดร่วมกับแนวปะทะอากาศเย็น และแนวพายุฟ้า
คะนอง รวมทั้งมีความรุนแรงอย่างมากด้วย
ั
ี
๔.๒ ลูกเห็บ (Hail) ลูกเห็บเป็นสภาพอากาศที่อนตรายมากอกอย่างหนึ่งส าหรับการบิน มัก
เกิดในช่วงขั้นการเจริญเติบโตเต็มที่ซึ่งมีการไหลขึ้นอย่างรุนแรง (Strong updraft) ยิ่งพายุลูกใหญ่โอกาสเกิด
ลูกเห็บยิ่งมากตามไปด้วยโดยสามารถพบได้ที่ความสูงถึง ๔๕,๐๐๐ ฟตภายนอกเมฆ โดยเฉพาะใต้บริเวณเมฆ
ุ
้
รูปทั่งของพายุฟาคะนองขนาดใหญ่ บางครั้งถูกลมพดไปได้ไกลถึง ๑๐ ไมล์จากพายุ ลูกเห็บสามารถเกิดได้ใน
ั
้
ี
พายุฟาคะนองลูกใดๆ ขนาดของลูกเห็บเพยงแค่ ๑/๒ ถึง ๓/๔ นิ้ว สามารถท าความเสียหายอย่างมากแก่
อากาศยานภายในไม่กี่วินาที
๕. ฟ้าแลบ (Lightning) เกิดได้ทุกระดับในพายุฟ้าคะนอง แกนของการเกิดฟาแลบจะไม่ผ่านลงไปยัง
้
พนดิน แต่เป็นการเกิดระหว่างก้อนเมฆหรือภายในเมฆก้อนเดียวกัน อย่างไรก็ตามอนตรายจากฟาผ่าสามารถ
้
ื้
ั
เกิดได้กับอากาศยานที่บินห่างจากเมฆหลายไมล์ ปรากฏการณ์ทางประจุไฟฟาที่เกิดจากพายุฟาคะนองยัง
้
้
้
สามารถเกิดได้ต่อเนื่อง ถึงแม้พายุฟาคะนองได้สลายตัวไปแล้วประจุไฟฟาอาจสะสมได้บนอากาศยานหลังจาก
้
บินผ่านเข้าไปในก้อนเมฆและบริเวณที่มีความหนาแน่นของน้ าฟา รวมไปถึง บินผ่านหิมะ,ผ่านฝน หรืออนุภาค
้
ขนาดเล็กเช่น ฝุ่นละออง,หมอกแดด และน้ าแข็ง ยิ่งอากาศยานมีขนาดใหญ่และบินเร็วมากเท่าใด จะมีโอกาส
ท าให้เกิดการกระทบที่ผิวล าตัวของอากาศยาน และเกิดการสะสมของประจุได้มากเท่านั้น อาจมีการท า
้
้
ปฏิกิริยากันระหว่างสนามไฟฟาของอากาศยานกับก้อนเมฆ เป็นผลให้เกิดการคายประจุไฟฟาสถิตย์ออกมา ซึ่ง
โดยปกติสร้างความเสียหายไม่มากนักและมีผลท าให้เกิดการรบกวนระบบวงจรไฟฟ้าได้อกด้วย
ี
ุ
ุ
้
้
ฟาผ่าและผลของไฟฟาสถิตย์เป็นต้นเหตุของอากาศยานอบัติเหตุ และอบัติการของกองทัพอากาศ
สหรัฐอเมริกาที่มีการรายงานว่าเกิดจากสภาพอากาศ โดยทั่วไปอากาศยานทุกชนิดประเภทมักจะล่อแหลมต่อ
การถูกฟาผ่าและได้รับผลของไฟฟาสถิตย์ ซึ่งสามารถเกิดได้ที่ความสูงตั้งแต่ผิวพนจนถึงอย่างน้อย ๔๓,๐๐๐
ื้
้
้
ฟุต ฟ้าผ่าอากาศยานจะเกิดได้เมื่อท าการบินในสภาวะอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือหลายอย่างรวมกัน ต่อไปนี้
- ภายในช่วงอุณหภูมิ ๘ องศาเซลเซียส ของระดับเยือกแข็ง
- ภายใน ช่วงความหนาประมาณ ๕,๐๐๐ ฟุต ของระดับเยือกแข็ง
- บินเข้าไปในฝนหรือหิมะ
- บินเข้าไปในเมฆ
- ในบริเวณที่เกิดกระแสอากาศปั่นป่วน
