Page 22 - สภาพอากาศในอวกาศ
P. 22

21


                                                                                      ื่
               ส่งสัญญาณคลื่นวิทยุย่านความถี่สูงจะใช้ความถี่ที่แตกต่างกันระหว่างกลางวันและกลางคืนเพอให้เหมาะกับเงื่อนไขของ
                                  ี
               บรรยากาศไอโอโนสเฟยร์ โดยปกติการส่งสัญญาณในช่วงเวลากลางวันจะใช้ย่านความถี่สูงกว่าในเวลากลางคืน
               เพื่อประสิทธิภาพในการรับสัญญาณที่ดี  ระหว่างช่วงรุ่งอรุณและพลบค่ำมักจะก่อปัญหาให้กับผู้ใช้ว่าจะเลือกใช้ย่าน
               ความถี่ใดระหว่างย่านความถี่ที่ใช้ในเวลากลางวันหรือย่านความถี่ที่ใช้ระหว่างเวลากลางคืน เพื่อที่จะได้รับ
               ประสิทธิภาพสูงสุดในการรับจนกว่าจะเข้าสู่ช่วงกลางวันหรือกลางคืน แต่ในช่วงเวลาดังกล่าวจะต้องเลือกเพยง
                                                                                                       ี
               สัญญาณคลื่นวิทยุย่านความถี่ใดความถี่หนึ่งเท่านั้น กราฟในรูปที่ 25 แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงคลื่นวิทยุ

               ย่านความถี่สูงที่ใช้งานได้ตลอดทั้งวันของจานรับสัญญาณเฉพาะแบบ โดยแสดงให้เห็นอยู่ในช่วงความถี่สูงสุดที่
               สามารถใช้งานได้ (Maximum useable frequency : MUF) ช่วงความถี่ต่ำสุดที่สามารถมาใช้งานได้ (Lowest
               useable frequency : LUF)  และแสดงย่านความถี่ที่เหมาะสมในการส่งคลื่นสัญญาณวิทยุ (Frequency of
               optimum transmission : FOT)


































                                         รูปที่ 25 กรอบของคลื่นย่านความถี่สูงในรอบวัน

                       การลุกจ้าของรังสีเอ็กซ์ (X-ray Flares) เมื่อดวงอาทิตย์ก่อให้เกิดการลุกจ้าของรังสีเอ็กซ์จะส่งผลทำ
               ให้ชั้นไอโอโนสเฟียร์ในซีกโลกที่เป็นเวลากลางวันถูกรบกวน ชั้นไอโอโนสเฟียร์ที่อยู่ในระดับต่ำ (ชั้น D) ความสามารถ

               ในการดูดซับสัญญาณคลื่นวิทยุย่านความถี่สูงเพิ่มมากขึ้น หากการลุกจ้าของรังสีเอ็กซ์มีกำลังอ่อนอาจทำให้
               ชั้น D ดูดซับคลื่นสัญญาณคลื่นวิทยุย่านความถี่สูงได้เพยงบางส่วนโดยเฉพาะบริเวณแถบด้านล่างของคลื่นวิทยุ
                                                            ี
                                         ์
                                       ็
               ความถี่สูง และถ้าหากรังสีเอกซมีกำลังปานกลางก็จะเพิ่มการดูดซับบริเวณแถบตอนกลางของคลื่นวิทยุความถี่
               สูงและถ้ารังสีเอ็กซ์มีกำลังแรงก็จะดูดซับสัญญาณคลื่นวิทยุความถี่สูงได้ทั้งหมดและสามารถดูดซับแถบตอนล่าง
               ของคลื่นวิทยุ VHF ได้อีกด้วย ปรากฏการณ์ดังกล่าวเรียกว่า การขาดหายของคลื่นสัญญาณวิทยุความถี่สูง
               (HF Blackout or Shortwave fade) ซึ่งขึ้นอยู่กับความรุนแรงของรังสีเอ็กซ์และความยาวนานของรังสีเอ็กซ์
               คลื่นวิทยุย่านความถี่สูงอาจถูกดูดซับเป็นเวลานับสิบนาทีถึงหลายชั่วโมง แต่ข้อพึงระลึกผลกระทบที่มีต่อการ
                                                                                                       ี
               ติดต่อสื่อสารด้วยคลื่นวิทยุย่านความถี่สูงเกิดขึ้นเฉพาะเวลากลางวันเท่านั้น โดยที่บรรยากาศชั้นไอโอโนสเฟยร์
               ได้รับรังสีจากดวงอาทิตย์ รูปภาพที่ 26 แสดงให้เห็นการขยายพื้นที่ของผลกระทบของการลุกจ้าของรังสีเอกซ ์
                                                                                                       ็
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27